เมื่อปี 2480 หนุ่มชาวจีน จากเมืองเซ่งไห่ เกาะไหหลำแผ่นดินใหญ่จีน อาศัยเรือโดยสารมาขึ้นฝั่งที่ประเทศสิงคโปร์เพื่อแสวงโชค ยืดอาชีพเป็นกุลีท่าเรือ ถึงคราวที่เส้นทางทางชีวิตผันเปลี่ยน  ได้แบกสินค้าซึ่งเป็นเมล็ดกาแฟจากเรือไฟขึ้นรถบรรทุก เจ้าของโรงงานคั่วกาแฟเกิดถูกอัธยาศัย ชักชวนให้เข้าทำงานในโรงคั่วกาแฟเป็นคนงานคั่วกาแฟโบราณ

เวลาผ่านไปหนึ่งปี เพื่อนฝูงผู้ร่วมแสดงโชคมาด้วยกันได้เดินทางมาเมืองไทย ขึ้นฝั่งที่นครศรีธรรมราช จากกุลีท่าเรือกรรมกรในโรงงานคั่วกาแฟ หนุ่มใหญ่จากเกาะไหหลำ ได้พกพาความรู้ด้านภาษาอังกฤษเล็ก ๆ น้อย ๆ สมัครเข้าทำงานในเหมืองแร่ของฝรั่ง ที่อำเภอร่อนพิบูลย์ นายห้างฝรั่งให้เข้ามาฝึกงานเป็นกุ๊กทำอาหารและเบเกอรี่ ทำหน้าที่เป็นพ่อครัวอาหารฝรั่ง

ครั้นสงครามโลกครั้งที่ 2 เกิดขึ้น นายห้างฝรั่งต้องหนีภัยสงครามกลับประเทศ “กุ๊กเก่ง” ก็ผันตัวเองมาเป็นเจ้าของกิจกรรมกาแฟโบราณ ชื่อ “ร้านกาแฟตังหนำ”ทำให้ร้านหนาแน่นไปด้วยลูกค้าประจำทุกวัน เมื่อกิจการก้าวหน้า “กุ๊กเก่ง”ก็ขยายธุรกิจด้วยการเปิดโรงงานคั่วกาแฟชื่อ “ห้างเงาจิว”คั่วกาแฟโบราณและชาผงออกขายทั่วทั้งภาคใต้ ด้วยคุณภาพสินค้าที่ดี จึงทำให้ธุรกิจประสบผลสำเร็จมากมาย

ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาจนถึงพ.ศ. 2525 “กุ๊กเก่ง”ได้ล้มป่วยลงจนเสียชีวิตในที่สุด ทายาททางธุรกิจในรุ่นที่ 2 สุธรรม ชยันต์เกียรติ หรือ โกแอ๊ด ได้สืบทอดวิชาการคั่วกาแฟโบราณและเบเกอรี่ พร้อมทั้งปรับปรุงตกแต่งร้านกาแฟโบราณให้ดูมีชีวิตชีวิตขึ้น ในรูปแบบย้อนยุค ไปสู่ปี 2500 บรรยากาศวันคืนเก่าก่อนอันแสนสุขของอดีตกลับมาอีกครั้ง ภายใต้ชื่อ “ร้านโกปี๊”